Kişinin yaşadığı toplum zarfında kıymeti olan , yetenek, hattıhareket ve sair davranış biçimlerini geliştirdiği proseslerin tüyönetmen.
Eğitim bilimi, önceden saptanmış esaslara göre insanoğluın davranışlarında belirli gelişmeler katkısızlamaya yarayan planlı etkisinde bırakır sürecidir.
Eğitim bilimi; kişinin davranışlarındaki yaşantısı vasıtasıyla kasıtlı olarak ve isteyerek değustalıkme meydana getirme sürecidir.
Görüldüğü kabilinden eğitimin bir çok teşhismı gestaltlabilmektedir. Fakat, günümüzde çoğunlukla yeğleme edilen teşhism:
“Ferdin davranışında, kendi yaşantısı vasıtasıyla ve kasıtlı olarak matlup yönde( eğitimin fakatçlarına şayeste ) değustalıkme meydana getirme sürecidir.” Şeklindedir.
Bu aşinalık göre;
· Eğitim bilimi bir prosestir.
· Eğitim bilimi sürecinde, kişinin davranışlarının matlup yönde değustalıktirilmesi fakatçlanmaktadır.
· Davranışlarındaki değustalıkme kasıtlı olarak gerçekleştirilmektedir.
· Eğitim bilimi sürecinde kişinin kendi yaşantıları esastır.
EĞİTİMİN SÜRECİ
Eğitimin üç anayasa öğesi vardır.
1. Lakinç
2. Öğretme ve öğrenme etkinlikleri
3. Bileğerlendirmeler
Eğitim bilimi fakatçla başlar, öğretme-öğrenme etkinlikleriyle devam değer ve değerlendirme ile son bulur. Sürecin bu mantığı tamam kültürler derunin nüshadır. Lakinçların içinde ne olduğu ve öğrenme derunin kullanılan öğretme şekilleri kültürden kültüre göre değustalıkebilir, ama sürecin doğbirliı değustalıkmez.
Eğitim bilimi kapsamı ve teşhismlanması açısından çok geniş bir kavramdır. Tarih süresince birgeniş filozof ve eğitimci, eğitimin ne olduğuna üzerine farklı farklı teşhismlamalarda bulunmuştur. Günümüzde ise eğitimin ikrar edilen ölçünlü teşhismı şudur: Eğitim bilimi, kişinin davranışlarında kendi yaşantıları vasıtasıyla kasıtlı olarak istendik davranış değustalıkikliği meydana getirme sürecidir. Bu teşhismlama ekseninde eğitimin genel hatları çizilebilir. Bu teşhismlamanın zarfında eğitime üzerine bazı önemli kavramlar vardır. Özellikle “kendi yaşantıları vasıtasıyla”, “kasıtlı olarak”, “istendik davranış değustalıkikliği” ve “süreç” kabilinden kelimeler eğitimin asıl taşlarıdır.
Eğitim bilimi, insanoğlu derunin dirim boyu devam fail bir prosestir ve davranışlarda değişiklik meydana getirir. Bu davranış değişiklikleri ise kişinin kendi tecrübelerine dayanır. Davranış değişiklikleri istendik yani beklentilere ve hedeflere şayeste olabileceği kabilinden istenmedik yönde de gelişebilir. Eğitim bilimi sürecinin ustalıkletilmesi ise kasıtlı yani programlı ve programlı olabileceği kabilinden gelişigüzel de mümkün. Kasıtlı olarak meydana getirilen eğitime formal terbiye, gelişigüzel meydana getirilen eğitime ise informal terbiye denir. Daha açıklayıcı bir örnek verirsek mektep, dershane, terbiye merkezleri kabilinden mekânlarda verilen terbiye formal; kişinin kendi çevresinden edinmiş olduğu ve planlı programlı olmayan terbiye ise informal eğitidir. Yani terbiye yalnızca okullardaki öğrenmelerle sınırlı değildir.
Eğitim bilimi Türleri
Eğitim bilimi türlerine göre sınıflandırıldığında formal ve informal terbiye geçmek üzere dü tür ortaya çıkar. Formal terbiye okullarda ya da kurumlarda belirli bir maksat ve yetişek çerçevesinde gerçekleştirilir ve bu terbiye tipinin belirli bir amacı vardır. Bu düzende terbiye süreci yönetimsel bir ekip ve eğitmenler aracılığıyla planlanır. İnformal terbiye ise otomatik gelişen plansız ve programsız meydana getirilen eğitimdir ki duygusal bu eğitimi içtimai çevresinden gizil olarak edilir.
Eğitim bilimi Sistemi
Eğitim bilimi, bir tertibat olarak ele kızılındığında ise terbiye sisteminin üç anayasa ögesi bulunmaktadır: Bunlar kaynaklar, prosesler ve çıktılardır. Literatür; eğitimin beslendiği öğretmen, öğrenci, bina, donanım, maliyet, personel kabilinden fiziki unsurlardır. Müddetç; mektep zarfında gerçekleştirilen dersler, öğrenme yaşantıları ve ders aktiviteleridir. Çıktılar ise bireyde ihtisas, yeterlilik, bitirme, sınav skorları kabilinden matlup davranış değustalıkiklikleridir.